Festwial Gombrowiczowski

Projekt identyfikacji wizualnej festiwalu Gombrowiczowskiego, silnie związanej z twórczością pisarza. Bazą jest tu sześć plakatów, odnoszących się do sześciu grup aktywności festiwalowych: widowisk, słuchowisk, warsztatów, czytelni, dyskusji i koncertów. Każdy z nich prezentuje różne oblicza Gombrowicza.

Kontrast bieli i czerni uzupełnia toksyczna zieleń, będąca w twórczości Gombrowicza symbolem niedojrzałości, a więc kluczowej części jego ideologii. Biel identyfikacji ma oznaczać czystą prawdę o człowieku, czerń jest Gombrowiczowską formą, która zasłania prawdę, nadając jej (inne, zawężone) znaczenie. Zieleń-niedojrzałość pojawia się jako nieodzowny świadek tego procesu.

Razem z plakatami działa typograficzny afisz z planem festiwalu. Wydzierany kalendarz zamiast numeracji, na każdej stronie odwołuje się do „ja” (wyjaśnienie można znaleźć w dziennikach Gombrowicza). Typograficzna kompozycja nie pozwala zachować czystości bieli nawet ścianom, na podłodze tę rolę odgrywają buty przechodniów – którzy swoją obecnością współtworzą festiwal i nadają mu formę.